De schilderijen en aquarellen van Eric de Nie ontstaan vanuit een welhaast methodische schilderwijze waarin verticale en horizontale richtingen het beeld vormen. Deze werkwijze berust op het toepassen van het toeval. Zo laat hij verdunde verf volgens de zwaartekracht naar beneden stromen en kantelt hij het werk herhaaldelijk van richting, als een compositorisch spel tussen horizontale en/of verticale elementen waarin hij reageert op wat zich voordoet tijdens het werk proces.
Hij zoekt tijdens zijn werkproces altijd naar het juiste moment waarop de vrij stromende verflijnen, al of niet in samenhang met luchtig geveegde verfbanen, hem de visuele en emotionele genoegdoening geven van een uitgebalanceerd beeld. Zo laat hij een geheel ontstaan van ritmische kleurschakeringen tussen volle en ijle kleurtonen en lijnen welke een abstract ruimtelijke ervaring oproept die je als kijker de ruimte geeft om in te dwalen of verwijlen."
|
