 |
 |
| Recente werken van Caren van Herwaarden en Niko de Wit |
 |
Toelichting op het werk van Van Herwaarden
'Als kind wilde ik een röntgenbril om dwars door de kleren en de huid van anderen heen te kijken. De aanwezigheid van spieren, organen, botten en bloed kon ik maar moeilijk rijmen met hetgeen ik aan de buitenkant kon zien. Dat iedereen de hele dag met die vreemde binnenwereld rondliep en deed alsof het niets was. Er was nog een andere laag: de gedachten, ideeën en gevoelens die in de binnenkant van het lichaam huizen. Daarvan zou je met een röntgenbril toch sporen moeten kunnen zien?
Na de academie heb ik een paar jaar in de anatomische collectie van de Leidse Universiteit getekend om daar die binnenkant, de materie waaruit we zijn opgebouwd, te bestuderen. Ik tekende – en dat is een zeer intensieve manier van kijken - het menselijk lichaam talloze keren in eindeloze variaties. Ik kon het stoffelijk omhulsel niet los zien van gevoelens als angst, verlangen, verzet en overgave. Driften en emoties die zo’n sturende functie in je leven hebben. Ik vind het nog altijd vreemd dat deze onzichtbaar in het lichaam zijn en geen vaste vorm hebben gekregen zoals ons hart, lever of longen. Want deze emoties en gedachten leren je om te gaan met anderen, met je eigen (on)vermogen, met verlies en de eindigheid van ons bestaan. Voor deze existentiële vragen en oerdriften zoek ik een vorm.
Daarom teken ik.
Mijn onderzoek naar onze binnenwereld duurt voort. Ik ben ervan overtuigd dat intelligentie en geheugen niet uitsluitend in ons brein huizen. Juist het lichaam, de huid en spieren herbergen herinneringen, de fysieke ervaring zet zich in het lichaam vast. In mijn werk richt ik mij op deze laag vol specifieke kennis, omdat het voor je mens-zijn en functioneren belangrijk is. Ik hoop dat mijn werk direct op dit niveau binnenkomt en het vermogen tot introspectie en empathie van de kijker activeert.
De laatste jaren komen mijn tekeningen vaker los van het platte vlak; het worden tekenachtige objecten. Ik combineer het fragiele van papier, de transparantie van aquarel en de directheid van de tekening in een tastbare fysieke vorm.
Kunst is een reservoir van beelden voor alles wat we niet begrijpen of niet kunnen accepteren. In dat opzicht heeft kunst met religie te maken: beide benadrukken en bevragen ons mens-zijn. Maar kunst, in tegenstelling tot religie, pretendeert geen betere mensen van ons te maken. Al hoop ik dat als kunstenaar natuurlijk stiekem wel''.
2011-02-12 recente beelden Niko de Wit
Recente beelden van Niko de Wit
Niko de Wit (1948) toont in Studio van Dusseldorp recente beelden en penningen in staal en brons.
Op deze expositie is een belangrijke plaats ingeruimd voor een variant op kleinere schaal van het monument voor Ir. J. Rückert, dat De Wit vorig jaar ontwierp voor de stad Tilburg. Het beeld bestaat uit vier hoekelementen die een ononderbroken ringvorm omsluiten, terwijl de elementen aan de buitenkant ten opzichte van elkaar verschuiven en aldus een monumentale frictie teweegbrengen.
Inspiratie vindt de kunstenaar in alledaagse objecten en in de architectuur van zowel oude als nieuwe culturen. Daarnaast geven ook het materiaal en de vormen waarmee hij werkt aanleiding tot nieuwe beeldconcepten.
Beeldhouwen is voor Niko de Wit een voortschrijdend proces van experimenteren en variëren, waarbij restvormen van het ene beeld dikwijls het begin zijn van een volgend kunstwerk. Zo ontstaan sommige beelden door gebruikte gipsmallen als uitgangspunt te nemen en die vervolgens verder uit te werken.
In zijn recente werk frappeert De Wit de kijker met onverwachte combinaties van ronde en hoekige elementen, die in een dynamisch verband zijn samengevoegd.
Meer dan voorheen wordt zijn werk nu gekenmerkt door omsluitende en overhuivende composities.
Een beeld van Niko de Wit genereert altijd spanning, omdat de kunstenaar steeds de grenzen van fysiek evenwicht lijkt op te zoeken.
|
|
| Informatie |
| Van 20 maart 2011 tot 23 april 2011 |
|
| Deze expositie is afgelopen |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
