|
|
The Séance, Inez van Lamsweerde / Vinoodh Matadin, Eugene van Lamsweerde |
'Beroemd fotografenduo zoekt beeldhouwer om innige en ruimtelijke relatie mee aan te gaan.' Zo had het kunnen beginnen, ergens in een krant of een huis-aan-huis-blaadje. Maar het begon anders. Het vertrekpunt was de familieband van de ene helft van het duo met haar oom, beeldhouwer en schilder, die al ruim dertig jaar in Frankrijk woont. En die oom kende toevallig weer iemand die de broer is van een galeriehouder in Tilburg.
En zo kwam het dat Inez van Lamsweerde (1963) en Vinoodh Matadin (1961) samen met Eugène van Lamsweerde (1930), na een eerste gezamenlijk project in de Matthew Marks Gallery in New York, in Tilburg belandden. In Studio van Dusseldorp, een prachtig herenhuis schuin tegenover museum De Pont, maakten zij speciaal voor de grote galerieruimte, de voormalige woonkamer, het werk The Séance. De kamer is verduisterd, de vloer verhoogd en de muren lichtroze geverfd.
Hier hangt veertien keer dezelfde zeefdruk aan die gekleurde wanden, een fotoportret van model Amanda Moore in dromerige staat, de ogen half open, het lange donkere haar sluik langs haar gezicht. Ze lijkt in trance, of in ieder geval diep in gedachten verzonken, doordat haar hersenspinsels de ruimte in lijken te kronkelen.
Eugène van Lamsweerde 'bewerkte' de foto's door er lange stalen sprieten uit te laten steken, ver de ruimte in. Sommige komen recht uit Amanda's voorhoofd zetten, andere beginnen boven haar hoofd en zweven als een wolk naar beneden. Het resultaat is indrukwekkend contemplatief. De subtiele ingrepen van Van Lamsweerde geven precies de extra dimensie, de extra ruimtelijkheid, waar zijn nicht en haar partner Matadin naar eigen zeggen al een tijdje naar op zoek waren.
Dat is knap. Want waarschijnlijk zou niet elke beeldhouwer het aandurven de beroemde, soms zelfs bijna iconische foto's van het duo te bewerken. Eugène van Lamsweerde slaagde erin zonder daarbij zijn eigen autonomie op te geven.
Het 'etcetera' uit te tentoonstellingstitel slaat op talloze kleine objecten die door het hele huis hangen (ook daar waar Wil en Anneke van Dusseldorp wonen). Het zijn deze samensmeltinkjes die, hoe imposant The Séance ook is, uiteindelijk de meeste indruk maken.
De foto's van Van Lamsweerde en Matadin zijn meestal niet groter afgedrukt dan op het standaard 15x15 formaat, of zodanig verknipt dat alleen nog een hoofd of een ander lichaamsdeel is te zien. Ze zijn op verschillende manieren in de kunstwerkjes verwerkt. Op kunststof plaatjes geplakt, bedekt met stukjes doorzichtig en subtiel bekrast perspex, voorzien van dezelfde metalen kronkelsprieten, waaraan nu af en toe abstracte voorwerpen van keramiek zijn bevestigd of delen van röntgenfoto's.
De ingrepen, die van elke foto een kostbaar kleinood maken, passen bij de beelden van Van Lamsweerde en Matadin. Lijken er soms zelfs lichtjes mee te spotten door hun exclusiviteit nog groter te maken.
Hoewel, spotten zo'n klein object van Van Lamsweerde/Matadin/Van Lamsweerde kost niet minder dan 3000 euro. Maar wie het geld heeft moet er, naar het voorbeeld van de muren in de serre van Studio van Dusseldorp, onmiddellijk een wand mee bedekken.
Merel Bem |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|