Simon Oud onderzoekt in zijn vroegere werk agra- rische bouwvormen als bakens in het polderlandschap. Het gesloten karakter van de gebouwen staat in sterk contrast staat tot hun weidse omgeving, en is model voor zijn sculpturen. Oud confronteert in zijn werk vorm en ruimte. Later verschuift het onderzoek meer naar de samenhang tussen de polder en zijn bewoning en de sporen van menselijk ingrijpen in het landschap. Het ontstaan van die beelden wordt mede bepaald door de moge- lijkheden van het materiaal; in zijn geval is dat zink en messing. Het plaatmateriaal wordt al construerend verzelfstandigd tot een object, waarin vormcontrasten en lichtgeleiding de beeldende elementen zijn.
|
